-
1 tycz|yć
impf Ⅰ vt 1. (wyznaczać) to mark out [drogę, trasę] ⇒ wytyczyć 2. (podpierać tyczkami) to pole, to stake [chmiel, groch] Ⅱ tyczyć się przest. (odnosić się) to concern- uwagi tyczą się jego ostatniej książki the comments relate to his latest book- wyjaśnił szczegóły tyczące się jego pracy he explained the details of his work■ co się tyczy as for, as to- co się tyczy tortu, był bardzo smaczny as for the cake, it was delicious- on wie wszystko, co się tyczy samochodów he knows everything about motor carsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > tycz|yć
См. также в других словарях:
tyczyć — ndk VIb, tyczyćczę, tyczyćczysz, tycz, tyczyćczył, tyczyćczony 1. «wyznaczać linię, drogę dokądś; znaczyć drogę tyczkami; wytyczać» Tyczyć drogę. Tyczono proste odcinki trasy. 2. «podpierać coś, zwykle rośliny pnące, tyczkami» Tyczyć chmiel,… … Słownik języka polskiego
